Kunnen Psychedelica Trauma Behandelen?

Van sommige psychedelische verbindingen is aangetoond dat ze nuttig zijn in verschillende situaties, variërend van existentiële angst tot behandelingsresistente depressie. Kunnen psychedelica trauma behandelen

Maar waar staan psychedelica in termen van traumatherapie en herstel?

In dit artikel bekijken we of en hoe bepaalde psychedelica mensen kunnen helpen om te genezen van een trauma.

We kijken ook naar het gebied van psychiatrie en psychedelica en naar wat er gaande is in traumaspecifiek psychedelisch onderzoek.

Hoe kunnen psychedelica traumaherstel ondersteunen?

Hoewel er bewijs is dat het gebruik van psychedelica om therapeutische redenen gecompliceerde traumasymptomen kan verlichten, is er geen eenvoudige verklaring voor het waarom.

Het menselijk brein is buitengewoon ingewikkeld, om nog maar te zwijgen van de complexiteit van het menselijk bewustzijn. Deze blijven buiten het bereik van de neurowetenschappen, psychiatrie en psychologie.

Er zijn echter andere psychologische, spirituele en neurologische factoren die ons kunnen helpen begrijpen waarom psychedelica zo'n krachtig therapeutisch middel is. De complete gids voor Microdoseren van paddenstoelen voor PTSS, depressie en angst

Reprocessing van sensorische en somatische processen

Het verschuiven van mentale activiteit naar een veranderde staat kan mogelijkheden bieden voor veel verschillende manieren van het verwerken van zintuiglijke en lichamelijke gebeurtenissen (zowel in het huidige moment als ingeprent in herinneringen uit het verleden). Het maakt ook veranderingen mogelijk in onze relaties met onszelf, onze ervaringen en de mensen om ons heen.

Deze veranderingen hebben het potentieel om therapeutische benaderingen effectiever te maken.

Psycholytische behandeling en psychedelische therapie zijn de twee meest voorkomende vormen van de huidige psychedelische ondersteunde therapie. Ze zorgen allebei voor verschillende vormen van veranderde bewustzijnstoestanden.

Psycholytische therapie

Roger Sandison creëerde de term "psycholytische therapie", die het gebruik van psychedelica in lage doseringen combineert. (Voornamelijk LSD en psilocybine) met therapeutische interventies.

In het hedendaagse psychedelische jargon zou dit een therapeutisch microdose programma worden genoemd.

De term "psycholytisch" betekent letterlijk "geest losmaken". Deze laaggedoseerde effecten zorgen voor een ontspanning van bewuste en onbewuste afweersystemen zonder een complete hallucinogene trip te veroorzaken.

In een therapeutische omgeving zorgt de zachte ontspanning van de geest voor een diepere reflectie. Deze strategie wordt ook gebruikt om de therapeutische interactie tussen de patiënt en de therapeut te verbeteren. Dit maakt het proces van verstandhouding en het opbouwen van vertrouwen eenvoudiger.

Psychedelische therapie

Psychedelische behandeling daarentegen bestaat uit minder sessies met hoge doseringen met als doel het bereiken van een psychedelische piekervaring. Humphry Osmond bedacht de uitdrukking na het bestuderen en beoefenen van het toedienen van volledige doseringen LSD, gevolgd door rigoureuze psychotherapiesessies.

Deze hele psychedelische ervaring wordt geassocieerd met persoonlijke inzichten en openbaringen, evenals het vermogen om onderdrukte herinneringen op te halen. Dit naar boven halen van onderdrukte herinneringen en nieuwe inzichten kan gebruikt worden voor integratie om traumaverwerking en genezing te bevorderen in een veilige therapiesetting met voldoende middelen.

Veranderde bewustzijnstoestanden hebben de neiging om creativiteit en inspiratie te verrijken en geven momenten van verrassend inzicht en probleemoplossing, of ze nu worden veroorzaakt door psychedelische drugs of andere activiteiten zoals diepe meditatie, slaap en dromen.

Deze nieuwe mentale flexibiliteit zal naar verwachting helpen bij het opnieuw verwerken en omkaderen van onplezierige ideeën, pijnlijke herinneringen en schadelijke mentale gewoonten.

Mystieke ervaringen

Psychedelische chemicaliën zijn door alle volkeren en beschavingen gebruikt om toegang te krijgen tot mystieke en spirituele gebieden. Veel van deze drugs creëren een gevoel van saamhorigheid, verhoogde empathie en diepgaande veranderingen in het perspectief van jezelf en de wereld.

Een typisch gerapporteerde ervaring met klassieke psychedelica zoals LSD is een gevoel van globale eenheid: een gebrek aan scheiding tussen "ik" en "zij". Kunnen psychedelica trauma behandelen

Veel spirituele disciplines streven naar dit gevoel van eenheid en verbondenheid als een niveau van verlichting of spiritueel inzicht en een methode om lijden te verlichten.

Pahnke en Groff, onderzoekers en voorstanders van psychedelica beschrijven de "psychedelische piekervaring" als een diepgaande mystieke ontmoeting die zelden voorkomt, niet noodzakelijkerwijs bij elke sessie met een hoge dosis.

Een gevoel van eenwording, een diepe euforische of vreugdevolle stemming, een gevoel van openbaring of helderheid. Het overstijgen van tijd en ruimte en een gevoel van heiligheid of diepe verbondenheid zijn enkele van deze ervaringen.

Piekervaringen worden ook geassocieerd met langetermijnverbeteringen op verschillende gebieden, waaronder iemands band met zichzelf en anderen en een positiever algemeen beeld.

Als de effecten van de drug uitgewerkt zijn, is het gebruikelijk om een toestand van verhoogde stemming en een positief perspectief te beschrijven. Dit wordt de psychedelische nagloeiing genoemd.

Vorming van nieuwe neurale paden

Moderne instrumenten voor neuro-imaging en het monitoren van hersenactiviteit, zoals fMRI's en EEG's. hebben onderzoekers in staat gesteld om de activiteit en veranderingen van de hersenen onder invloed van verschillende psychedelische verbindingen te onderzoeken.

Hoewel dit onderzoek zich nog in het beginstadium bevindt, is er overvloedig bewijs dat traditionele psychedelica zoals ayahuasca, psilocybine en LSD krachtige antidepressieve en anxiolytische kwaliteiten hebben.

Hoewel dit essay zich richt op trauma, zijn depressie en angst veel voorkomende comorbiditeiten van onopgelost trauma en PTSS. De behandeling en het beheer van deze aandoeningen zijn dus cruciaal voor traumarevalidatie.

Deze medicijnen kunnen verdriet en angst via verschillende neurologische routes helpen verminderen. Hier zijn een paar voorbeelden:

Activiteit in de Amygdala remmen

De amygdala is een gebied aan de basis van de hersenen dat verantwoordelijk is voor emotionele verwerking en reactie. Mensen die lijden aan ernstige depressieve stoornissen en PTSS hebben vaak een hyperactiviteit van de amygdala.

Klassieke psychedelica verhogen, net als antidepressiva, de remming van de amygdala, waardoor een overactieve amygdala weer in balans komt. Deze onderdrukking van de amygdala vermindert ook de reactie op dreigende stimuli, wat angst en lijden zou kunnen minimaliseren wanneer je geconfronteerd wordt met triggerende herinneringen of situaties die zeer activerend kunnen zijn voor trauma-overlevenden.

Sterke connectie in het default mode netwerk moedigt negatieve ruminatie en negatieve zelf-gedachte denkpatronen aan. Depressie en angst zijn in verband gebracht met hyperconnectiviteit.

Het default modus netwerk ruminatiepatroon kan zich manifesteren in aanhoudende gedachten van zelfverwijt, schuld, angst en wantrouwen die voortkomen uit de traumatiserende gebeurtenis of reeks gebeurtenissen bij personen die lijden aan de gevolgen van een traumatische ervaring.

Verhoogde neuroplasticiteit

Het vermogen van de hersenen om zich aan te passen en verbindingen te veranderen wordt neuroplasticiteit genoemd.

Slechte of afwijkende neuroplasticiteit is een fysiologisch kenmerk van stemmingsstoornissen zoals depressie, angst en posttraumatische stressstoornis (PTSS). Dit kan het leren en focussen belemmeren, evenals het vermogen om mentale processen te herkaderen en zich aan te passen aan nieuwe omstandigheden.

Chronische stress (vaak voorkomend bij PTSS-patiënten en mensen die lijden aan verschillende gradaties van trauma) kan bijdragen aan afwijkingen in de cognitieve functies, waaronder neuroplasticiteitspaden.

Vanwege hun neiging om de glutamaatniveaus in de prefrontale cortex en het limbisch systeem van de hersenen te verhogen, hebben stoffen zoals psilocybine en ketamine aangetoond dat ze neuroplasticiteit kunnen bevorderen.

Deze capaciteit kan patiënten helpen bij het ontwikkelen van nieuwe paden die leiden tot nieuw aangeleerde methoden om met prikkels om te gaan en erop te reageren. Verhoogde neuroplasticiteit kan patiënten helpen bij het ontwikkelen en integreren van nieuwe methoden om zichzelf te kalmeren en veerkracht op te bouwen, wat cruciale onderdelen van revalidatie zijn.

Geheugenconsolidatie

Herconsolidatie van het geheugen is het proces waarbij herinneringen worden opgeroepen en vervolgens opgeslagen. Dit wordt gedaan om te garanderen dat de informatie die we bewaren zo betrouwbaar mogelijk is.

In een normale toestand helpt dit ons bij het uitvoeren van alledaagse activiteiten en het herinneren van eerdere leerervaringen, net als een repetitie of herhaling. Maar als traumatische herinneringen opkomen en opnieuw geconsolideerd worden, kunnen de gevoelens van bedreiging groter worden als de herinnering door de reconsolidatielussen gaat.

Behandelingen die het vermogen hebben om geheugenreconsolidatie te verminderen kunnen mogelijk helpen bij PTSS-therapie en verschillende psychedelische drugs kunnen helpen bij behandelingen voor geheugenreconsolidatie.

Uitdoving van angst

De praktijk van het geleidelijk verminderen van stressreacties op een bepaalde stimulus staat bekend als uitsterven van angst.

Exposure therapie en systematische desensibilisatie gebruiken dit principe om verschillende angststoornissen te behandelen door een patiënt geleidelijk bloot te stellen aan verschillende gradaties van de triggerende omstandigheid terwijl de veiligheid wordt gewaarborgd. Dit kan geleidelijk de activering van emotionele stressreacties door het neurologische systeem verminderen.

Omdat van sommige psychedelica is vastgesteld dat ze angstreacties verminderen, kan een veilige en gereguleerde blootstelling het omgaan met triggerende situaties verbeteren.
Van veel psychedelische verbindingen is bewezen dat ze helpen bij het uitsterven van angst. Deze methoden kunnen traumapatiënten helpen om weer op een gezondere manier te reageren op indringende herinneringen of triggerende situaties die het dagelijks leven kunnen verstoren, mits dit op een gereguleerde en veilige manier gebeurt om het risico te beperken dat de patiënt opnieuw getraumatiseerd of getriggerd wordt.

Welke psychedelica kunnen helpen bij traumaverwerking?

Sinds het hoogtepunt in de jaren 1960 heeft onderzoek naar het gebruik van psychedelica in de psychotherapeutische omgeving te maken gehad met een aantal uitdagingen.

Ondanks het feit dat veel van deze medicijnen al tientallen jaren, zo niet duizenden jaren, worden gebruikt, hebben de huidige wetenschappelijke studie en standaardisatie van veilig gebruik nog een lange weg te gaan, waarbij bepaalde chemicaliën aanzienlijk uitgebreider worden onderzocht dan andere.

Hier volgt een kort overzicht van enkele van de meest gebruikte en bestudeerde psychedelica bij traumaverwerking en rehabilitatie.

LSD voor traumagenezing

In de jaren 1940 en 1960 was LSD (lyserginezuurdiethylamide) een van de meest onderzochte chemicaliën.

Het gebruik van LSD voor psychotherapie is onderzocht en er is mee geëxperimenteerd door enkele van de grootste namen in de psychedelische wereld sinds de synthese in 1938, dankzij de inspanningen van Albert Hoffman.

LSD staat bekend om zijn vermogen om onderdrukte herinneringen te herstellen. Toegang krijgen tot het geheel van pijnlijke herinneringen werd in de klassieke psychoanalyse beschouwd als een cruciaal aspect van het rehabilitatieproces. Therapeuten zoals Groff zagen het als een middel om de confrontatie aan te gaan met eerdere traumatische ervaringen en ze vonden dat het, in combinatie met therapie, kan helpen om pijnlijke herinneringen te herstellen en te ordenen om zo een accuraat, gestructureerd en grondig beeld van de gebeurtenissen te genereren.

Veel moderne therapeuten zijn van deze strategie afgestapt vanwege het grote gevaar dat ze de psyche van de patiënt opnieuw traumatiseren en verder beschadigen. Hoewel herinneringen ons kunnen helpen om moeilijke ervaringen te begrijpen en te integreren, is onderdrukking van overweldigende herinneringen de beschermende strategie van de psyche om ons veilig te houden.

Mensen met een (bekende of onbekende) trauma-geschiedenis die LSD willen nemen als een vorm van rehabilitatie, moeten dit doen in een veilige omgeving met hulpmiddelen en ondersteuning om de ervaring te dragen en te verwerken. Daarom wordt LSD-ondersteunde psychotherapie meestal gegeven als een meeslepende sessie, compleet met de essentiële voorbereidingen en therapeutische integratie voor de follow-up.

lsd posttraumatische stressstoornis

LSD wordt gezien als een trigger voor spirituele of mystieke ervaringen, naast het vermogen om verdrongen herinneringen op te roepen. Gebruikers uiten meestal een gevoel van saamhorigheid en universele verbondenheid. De mystieke ervaring, zoals we eerder in dit essay bespraken, kan een katalysator zijn voor genezing, en de piekervaring en de daaropvolgende nagloeiing kunnen het therapeutische proces versterken.

Uit onderzoek is gebleken dat LSD de hoge emotionele activiteit in de amygdala vermindert wanneer mensen worden blootgesteld aan stimuli die angst opwekken. Deze vermindering van de angstreactie kan helpen om een sterker kader op te bouwen voor het omgaan met emotioneel veeleisende herinneringen, zoals herinneringen die door een trauma zijn bezoedeld.

Hoewel het onderzoek naar LSD-ondersteunde therapie pas de laatste tien jaar weer op gang is gekomen, worden de huidige klinische onderzoeken uitgevoerd door organisaties zoals MAPS, die nu met succes hun pilotstudie van fase 2 hebben afgerond die positieve resultaten laat zien in angstmanagement bij proefpersonen na slechts twee sessies LSD-ondersteunde psychotherapie.

Net als bij de meeste van deze chemicaliën is er aanvullend onderzoek nodig voordat deze therapieën veilig kunnen worden geïntegreerd in de hoofdstroom van de psychotherapeutische praktijk, maar er zijn aanvullende onderzoeken gepland en het veld boekt sneller vooruitgang dan sinds het verbod in de jaren 1960. Kunnen Psychedelica Trauma Behandelen

MDMA voor traumagenezing

MDMA (methyleendioxymethamfetamine) wordt op therapeutisch gebied gewaardeerd om zijn vermogen om angstreacties in triggerende situaties te verminderen en tegelijkertijd introspectie te bevorderen. Als gevolg hiervan heeft het mogelijke gebruik van MDMA bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis (PTSS) de nieuwsgierigheid gewekt van de psychiatrische gemeenschap.

Psychotherapie is de belangrijkste behandeling voor PTSS, en het is aangetoond dat het meer effect heeft dan een farmaceutische strategie gebaseerd op SSRI's. Toch is volledig herstel moeilijk en vaak niet haalbaar. Volledig herstel is echter moeilijk en wordt vaak niet bereikt.

Klinische studies hebben aangetoond dat verschillende vormen van traumagerichte psychotherapie, zoals cognitieve gedragstherapie en exposure behandelingen, een herstelpercentage hebben van 67% voor individuen die een volledige behandelingsronde hebben afgerond. Daarentegen herstelden slechts 54% van de individuen die de behandeling slechts gedeeltelijk afmaakten.

Patiënten met PTSS vertoonden bemoedigende verbeteringen in het eerste klinische onderzoek van MAPS waarbij gebruik werd gemaakt van MDMA-ondersteunde psychotherapie. Na een reeks therapeutische doses in combinatie met psychotherapiesessies vertoonden 83% van de personen in de MDMA-groep een klinisch significante verbetering, terwijl dit slechts 25% was van de personen in de placebogroep.

Hoewel beide groepen hoogwaardige therapeutische zorg kregen, had de groep die de MDMA-dosering kreeg een veel grotere incidentie van symptoomverlichting. Deze bevindingen alleen al zouden meer onderzoek naar de werkzaamheid van MDMA bij traumaverwerking moeten motiveren.

MDMA voor posttraumatische stressstoornis

MAPS heeft onlangs een succesvol fase 3 onderzoek afgerond, wat een opstap was naar de uiteindelijke goedkeuring door de FDA van MDMA-ondersteunde therapie voor de behandeling van PTSS-patiënten.

MDMA lijkt ook een effect te hebben op emotionele hersenprocessen. De effecten van MDMA in de hersenen lijken volgens fMRI-scans het meest actief te zijn in de amygdala en de hippocampus, twee gebieden die zich bezighouden met emotionele verwerking en geheugen.

Dit betekent dat het in staat is om de kijk op herinneringen te veranderen. Tijdens het gebruik van MDMA beweerden deelnemers aan het onderzoek zelfs dat vreselijke herinneringen minder negatief waren en goede herinneringen meer euforisch, levendig en intenser. Dit zou een nuttig hulpmiddel kunnen zijn voor traumaverwerking en het herkaderen van herinneringen.

Van MDMA is ook aangetoond dat het de frontale hersenactiviteit stimuleert, die vaak verminderd is bij mensen die lijden aan ernstige trauma's of PTSS.

Psilocybine voor traumagenezing

Psilocybine, het belangrijkste ingrediënt in paddo'swordt ook met succes gebruikt om angst en depressie te behandelen.

Hoewel het onderzoek naar de werkzaamheid van psilocybine bij traumaverwerking zich nog in een vroeg stadium bevindt, hebben eerdere onderzoeken aangetoond dat het therapeutisch gebruik van paddo's de neurogenese en synaptogenese verhoogt. Vanwege de verhoogde neuroplasticiteit kan dit resulteren in onmiddellijke antidepressieve effecten.

Psilocybine lijkt, net als LSD en MDMA, de activiteit in de amygdala te verminderen. Omdat mensen met PTSS vaak een hogere activiteit van de amygdala hebben, kan dit effect de zenuw- en emotionele controle verbeteren en helpen bij het trauma integratieproces.

Ketamine voor traumagenezing

Hoewel ketamine geen psychedelische drug is, is het gebruik ervan geclassificeerd als een psychedelische behandeling vanwege de vergelijkbare effecten op de hersenen, met name de significante invloed op neuroplasticiteit.

Ketamine wordt sinds het begin van de jaren 2000 onderzocht in psychiatrische omgevingen en werd in maart 2019 door de FDA gelicentieerd voor de behandeling van therapieresistente depressie.

Ketamine heeft een zeer snelle werking en patiënten merken de effecten al na één dosis. Het dringt snel door de bloed-hersenbarrière en werkt via verschillende signaalkanalen. Het bindt zich voornamelijk aan glutamaatreceptoren, die een rol spelen bij de controle van synaptische plasticiteit, geheugen en nieuw leren.
Zoals we hebben gezien met LSD en psilocybine, kan een verhoogde synaptische plasticiteit helpen bij therapeutische procedures en het opnieuw verwerken van emotioneel moeilijke situaties.

Onderzoek naar ketamine voor traumaspecifieke redenen bevindt zich nog in een vroeg stadium. In 2014 toonden onderzoeken die vergelijkbaar zijn met de onderzoeken naar het gebruik van ketamine voor depressie aan dat ketamine een goed effect zou kunnen hebben op mensen met bevestigde PTSS, met een aanzienlijke remissie van symptomen die tot twee weken kan duren.

Innerlijke genezing ketamine therapie

Ketamine kan ook worden gebruikt om verontrustende herinneringen direct aan te pakken. De effecten van ketamine op glutamaat signalering kunnen de toegang tot en verwerking van herinneringen verstoren. Van ketamine is in verschillende testen aangetoond dat het geheugenreconsolidatie remt.

Hoewel ketamine bemoedigende resultaten op korte termijn heeft laten zien in klinische studies voor de behandeling van resistente depressie. Onderzoek naar deze chemische stof als hulpmiddel bij traumarevalidatie staat nog in de kinderschoenen en is tot nu toe beperkt tot dierstudies.

Het is belangrijk op te merken dat het therapeutische gebruik van ketamine voornamelijk is gebaseerd op de snel verhoogde synaptische plasticiteit die de herbedrading van neurale paden mogelijk maakt; het venster van deze intense ontvankelijkheid voor nieuwe neurale paden en verbindingen is echter kort (een week of twee) en de positieve effecten van de behandeling kunnen bijna volledig verdwijnen als er niet onmiddellijk wordt ingegrepen en de juiste therapeutische ondersteuning wordt geboden.

DMT voor traumagenezing

DMT (dimethyltryptamine) wordt al generaties lang door inheemse gemeenschappen in Zuid-Amerika gebruikt als methode voor genezing en wijsheid. Het is belangrijk in de spirituele activiteiten van veel van deze gemeenschappen.

DMT-ervaringen in verschillende contexten worden erkend om hun sterke effecten, niet alleen tijdens de ceremonie, maar ook voor een maandenlange nagloeiing.

Ondanks het feit dat van DMT, net als van andere klassieke psychedelica, bekend is dat het antidepressieve en anxiolytische effecten heeft, is het onderzoek op dit gebied vrij beperkt.

Psychiaters, neurologen en specialisten in de geestelijke gezondheidszorg zijn geïnteresseerd in twee soorten DMT-preparaten: ayahuasca en gif van de bufo pad (5-MeO-DMT).

DMT is, net als psilocybine en LSD, een serotonine receptor agonist met onmiddellijke antidepressieve en stemmingsverbeterende effecten. Verschillende studies hebben aangetoond dat deelname aan ayahuasca of Bufo pad rituelen de subjectieve depressie aanzienlijk vermindert.

Ayahuasca is een plantendrank die gebruikt wordt in rituelen en ceremonies door inheemse culturen in het Amazonegebied, meestal onder toezicht van een sjamaan. Hoewel ayahuasca ceremonies in populariteit zijn gegroeid en een groot aantal toeristen naar het Amazonegebied trekken, zijn klinische studies naar de veiligheid en werkzaamheid ervan beperkt, deels vanwege internationale restricties die het gebruik ervan verbieden.

In termen van therapeutische toepassing voor traumaherstel, wordt gedacht dat ayahuasca geheugenreconsolidatie beïnvloedt en angstuitdoving verhoogt, wat resulteert in een vermindering van de intensiteit van pijnlijke herinneringen tijdens geheugenupdating.

5-meO-DMT (gif van de Bufo pad)

Het inhaleren van 5-meO-DMT is een andere wijdverbreide techniek in spirituele en therapeutische contexten.

De Bufo alvarius pad, die inheems is in de zuidwestelijke staten Arizona, Colorado en Californië en in het noorden van Mexico, scheidt een dodelijk gif af dat al duizenden jaren wordt verzameld en gebruikt vanwege de intense hallucinogene effecten.

Er is aangetoond dat een enkele dosis 5-meO-DMT de mindfulness vaardigheden aanzienlijk verbetert, naast de antidepressieve en anxiolytische voordelen. Dit zou kunnen helpen bij traumaverwerking door middel van op mindfulness gebaseerde, cognitieve gedragstechnieken die de patiënt helpen om zich te distantiëren van de traumatische ervaring en deze te zien als een ervaring uit het verleden zonder zich ermee te verbinden of deze fysiologisch te herbeleven wanneer dit wordt uitgelokt.

5-meO-DMT is, net als ayahuasca, een drug volgens schema 1 in Noord-Amerika, en klinisch onderzoek naar de effecten is beperkt; toch heeft het een intrigerende therapeutische belofte.

Een korte geschiedenis van psychedelica in helende ruimten

Hoewel psychedelische therapie steeds bekender wordt in de populaire cultuur, zijn bewustzijnsveranderende chemicaliën niet nieuw in de geneeskunst. Plantaardige medicijnen worden al duizenden jaren gebruikt om een veranderde bewustzijnstoestand te bereiken en maken al sinds mensenheugenis deel uit van culturele tradities.

In de Veda's, een verzameling oude hindoeïstische literatuur van 1500 tot 800 v. Chr., wordt gesproken over "Soma", een hallucinogene drank die werd gebruikt bij Vedische spirituele rituelen. Onderzoekers hebben de werkelijke aard van de drank betwist en gingen er oorspronkelijk van uit dat het werd bereid uit de schimmel Amanita muscaria.

Terence Mckenna zou later beweren dat dit oude magische brouwsel hoogstwaarschijnlijk werd gemaakt van Psilocybe cubensis paddenstoelen, ook wel bekend als magische paddenstoelen.

In oude Griekse initiatierituelen kregen jonge mannen een tarwedrankje dat besmet was met de schimmel Ergot, een chemische stof die veel lijkt op LSD.

Amerika bleef niet ver achter. Het ceremoniële gebruik van cactussen die inheems zijn in Centraal Amerika, zoals mescaline, heeft archeologisch bewijs dat dateert van ongeveer 5000 jaar geleden, en lokale bevolkingen in het Amazone regenwoud zijn beroemd om hun Ayahuasca riten, een traditie met minstens 1000 jaar bewijs.

Het gebruik van psychedelica dateert natuurlijk al van voor het gebruik in postkoloniale westerse beschavingen, maar in de afgelopen eeuwen zijn ze alle culturen binnengesijpeld en psychedelisch gebruik is nu wereldwijd alomtegenwoordig.

Tegencultuur & veranderende paradigma's

De jaren 1960 zagen de opkomst van psychedelica. De tegencultuur van de hippies werd niet alleen sterk geïnspireerd door het gebruik van psychedelische chemicaliën, maar ook door herinneringen aan oude samenlevingen die ze gebruikten als onderdeel van hun spirituele rituelen.

mentaal onderzoek bloeide in deze periode van paradigmaverschuivingen, met bemoedigende bevindingen over het nut van psychedelica bij de behandeling van mentale problemen.

Tussen 1950 en 1967 was psychedelisch onderzoek een wijdverbreid fenomeen, waarbij beroemde namen als Timothy Leary, Richard Alpert (Ram Dass) en Stanislav Grof baanbrekend werk verrichtten met het gebruik van psychedelica (meestal LSD) als een krachtig hulpmiddel bij psychotherapie.

VS verbiedt psychedelica en onderzoek naar psychedelica

Tijdens de burgerrechtenbeweging, anti-oorlogsrally's, activisme voor seksuele bevrijding en de algemene opstand van de tegencultuur, vocht de Amerikaanse overheid terug tegen het gebruik van recreatieve drugs (vooral marihuana en LSD), door te beweren dat ze ongehoorzaamheid, geweld en schade bevorderden.

MK Ultra was een decennialang project dat LSD gebruikte als een mogelijk inlichtingendienstwapen om de geest van hun doelwitten te veranderen. Deze operatie maakte het alleen maar erger toen bekend werd dat de regering onschuldige mensen willekeurig injecteerde. De regering van de Verenigde Staten verbood het gebruik van LSD in 1967 en trok alle eerdere overheidsfondsen in om de psychiatrische voordelen te onderzoeken.

Landen over de hele wereld volgden het voorbeeld van de Verenigde Staten en LSD werd (samen met veel andere psychedelica) een drug van lijst 1, ondanks het feit dat er nauwelijks bewijs was voor de schadelijkheid ervan.

Met het verbod op psychedelische middelen kwam het onderzoek tot stilstand.

Huidige inspanningen in psychedelische therapie voor traumagenezing

Sinds het begin van de drugsoorlog aan het eind van de jaren zestig heeft het afgelopen decennium een soort renaissance van psychedelische studies laten zien.

De decriminalisering van drugs en het herstel van legale routes voor psychedelisch onderzoek hebben een kans gecreëerd om eerder opgeschort onderzoek weer op te starten.

MAPS, het Johns Hopkins Center for Psychedelic and Consciousness Study en de Stanford Psychedelic Group, om er een paar te noemen, zijn teruggekeerd om onderzoek te doen in de hoop psychiatrische therapieën te verbeteren.

Bekende namen op het gebied van gezondheid en psychotherapie, waaronder Gabor Mate, Bessel van der Kolk en Peter Levine, zijn voorstanders van psychedelisch gebruik binnen een therapeutische context, en erkende onderwijsinstellingen, waaronder Naropa University, CIIS, Fluence en MAPS, bieden nu programma's aan in psychedelische ondersteunde therapie en psychedelische integratie counseling.

Huidige wettelijke status van psychedelica in de VS

WA, MT, ND, MN, SD, WY, ID, OR, NV, CA, AZ, NM, PR, GUAK, CO, KS, OK, TX, LA, AR, MO, IA, WI, MI, IL, IN, OH, KY, TN, MS, AL, GA, FL, SC, NC, WV, VA, PA, NY, VT, NH, RICT, MA, NJ, DE, MD, ME, UT, NE, DC, HI
Je kunt de legaliteit van psychedelica in de VS lezen en leren kennen. Waar kun je legaal paddo's kopen

Wat is de volgende stap voor psychedelica en trauma?

Zoals eerder opgemerkt, is het onderzoek naar psychedelische behandelingen over het algemeen beperkt en heeft het nog een lange weg te gaan. Hoewel verschillende onderzoeken en pogingen solide bewijs hebben geleverd voor het gebruik van psychedelica bij de behandeling van angst en depressie, is er weinig onderzoek gedaan naar traumaspecifieke toepassingen van deze drugs. Kunnen psychedelica trauma behandelen

Op dit moment is MDMA de enige stof die door de FDA is goedgekeurd als doorbraaktherapie voor PTSS, maar andere stoffen, die nog steeds worden gebruikt in therapeutische settings over de hele wereld met veelbelovende gerapporteerde effecten, lopen achter in onderzoek naar hun werkzaamheid en veiligheid bij traumaverwerking.
Mensen over de hele wereld, waaronder professionals in de geestelijke gezondheidszorg, pleiten nog steeds voor het gebruik van psychedelica als middel voor zelfontdekking en genezing, en sommigen faciliteren zelfs geleide ervaringen als onderdeel van hun praktijk.

Er is ongetwijfeld meer onderzoek nodig in deze sector en groepen zoals Compass Pathways, MAPS en anderen over de hele wereld beginnen de mogelijkheden van verschillende psychedelische chemicaliën bij traumaverwerking te onderzoeken.

De belangstelling voor deze sector is op zijn zachtst gezegd explosief en er komen nieuwe onderzoeken en activiteiten op gang.

Faq